Medya Kültür Siyaset,
iletişim bilimciler ve iletişim alanında çalışan sosyal bilimciler kadar medya
çalışmalarına ilgisi olan okuyucu içinde önemli bir derleme. 1997 ve 2002’de
farklı yayınevlerinden yapılan baskılar tükenince yeni baskıyı görmek için
okuyucuların tam 12 yıl beklemesi gerekti. Süleyman İrvan’ın da kitaba yazdığı
önsözde söylediği gibi bunun ticari bağlamdaki kaygılarla (yayınevleri
açısından) oldukça yakın bir ilgisi var. Ancak, olan her zamanki gibi okuyucuya
oluyor. Sonuçta kitabın baskısının olmadığı yıllarda, bu kitaba ve içindeki
makalelere ulaşmak bu alana yeni başlayan öğrenciler için çok daha zor bir hal
almıştı. Dahası kitabı görmedikleri için, kitabın içinde yer alan makalelerin
henüz çevrilmemiş olduğunu sanan birçok okuyucu/araştırmacı/öğrenci de mevcut.
Bu anlamda, derlemenin bu yeni baskısı literatüre olan katkısını tekrardan
tazeleme imkânı bulacak gibi gözüküyor.
Medya Kültür Siyaset,
alanın temel tartışmalarına ilişkin metinleri yeni okuyacaklar için ilk kez,
daha önce okumuş olanlar içinse yeniden göz önünde bulundurma işlevini de yerine
getiriyor. Derlemenin içindeki bazı makaleler ise –bütün makalelerin önemini
ayrı ayrı belirttiğimizi göz ardı etmeden– bu alanda çalışanlar için altın
değeri taşıyor. Buna örnek olarak ilk baskıdan beri kitapta yer alan Peter
Golding ve Graham Murdock’ın “Kültür, İletişim ve Ekonomi Politik” makalesi
verilebilir. Bu makale, kitle iletişimin ekonomi politiği kuramının iki önemli
temsilcisinin kaleme aldığı temel metinlerdendir. Ayrıca Golding ve Murdock
gibi iki önemli kuramcının Türkçeye çok fazla metninin çevrilmemiş olduğunu da
unutmamak gerekir. Yine John Fiske’nin “Postmodernizm ve Televizyon”, Stuart
Hall’un “İdeoloji ve İletişim Kuramı” ve Liesbet van Zoonen’in “Medyaya
Feminist Yaklaşımlar” gibi makaleleri de bu bağlamda oldukça değerlidir.
Medya Kültür Siyaset
kitabının önemli bir özelliği de kitabın her çıkan baskısında mevcut metinlerin
elden geçirilmesinin dışında yeni metinlerin de eklenmiş olması. 1997’deki ilk
baskıda kitap “Medya ve Kültür”, “Medya ve İdeoloji”, “Medya ve Demokrasi”, “Medya
ve Kamuoyu”, “Medya ve Etik” ile “Medya ve Kadın” başlıkları altında toplanmış
6 bölüm ve 13 makaleden oluşuyordu. 2002’de “Medya ve Kamusal Alan” başlığı
altında 2 makale daha eklenerek bölüm sayısı 7’ye makale sayısı da 15’e çıktı.
Üstelik eklenen metinlerden biri, alanın diğer bir önemli kitabı Medya ve Demokrasi’nin yazarı John
Keane’in “Kamusal Alanın Yapısal Dönüşümleri” başlıklı demirbaş makalesiydi.
Şimdiki baskıda ise “Medya ve Etik” ile “Medya ve Kadın” başlıkları altına iki
yeni makale daha eklenerek makale sayısı 17’ye çıkmış. Eklenen makaleler son
dönem yapılan tartışmaları içermiyor olsa da dâhil edildiği mevcut bölümlerdeki
tartışmaların bağlamlarını oldukça güçlendiriyor.
Sonuç
olarak, Pharmakon Yayınevi’nden çıkan Medya
Kültür Siyaset yeniden iletişim bilimcilerin ve iletişim/medya üzerine
çalışan sosyal bilimcilerin temel kaynaklarından biri olacak gibi gözüküyor. Ayrıca
Süleyman İrvan’ın her baskıda titiz bir incelemeyle kitaba yeni makaleler
eklemesi, kitabın değerini bir kat daha arttırdığı gibi olası yeni baskılar
için de okuyucuyu daha bir heveslendiriyor.
Sözü
bitirmeden, umarız ki Medya Kültür
Siyaset bu alanda çalışanların eksiklerini gidereceği gibi basıldığı ilk
dönemde en az kendisi kadar önemli olan ama baskısı yapılamayan kitapların
yeniden yayınlanmasına da bir kapı açsın. Yukarıda söz ettiğimiz Medya İktidar İdeoloji bu anlamda iyi
bir başlangıç olabilir mesela.
MEDYA KÜLTÜR SİYASET, Der:
Süleyman İrvan, Pharmakon Yayınevi, 2014.
0 yorum:
Yorum Gönder