“Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun.” Günlük yaşamda, hele hele dünya gönlümüzce -yani ”kurala uygun” ve “alışılagelmiş bir biçimde”- dönüyorsa sık sık ve severek kullandığımız, kültür incelemeleri yapan etnologların ise ağızlarına almaktan bile kaçındıkları “normal” kavramını böyle tanımlıyor Türk Dil Kurumu. “Olağan” ve “uygun”, tamam, elbette... Ama işte, kime göre, neye göre? Bilim muhabiri ve yazar olarak...
