Heyemola Yayınları’nın oldukça yaratıcı bir fikirle çıkardığı, Türkiye’de ilk defa kitaplarda olduğu kadar aramızda, içimizde gezinip duran ‘kahramanlar’ üzerine yazılardan oluşan Roman Kahramanları’ bir solukta 12. sayısına geldi. Dergi savaş karşıtı edebiyatı önemli ölçüde etkilediği düşünülen Şvayk’a önemli bir yer ayırmış bu sayısında. "Biraz Sancho Panza'lık, biraz Keloğlan'lık vardır onda; ama biz hangi nitelemeleri yakıştırmaya çalışırsak çalışalım, Şvayk onu çok daha karmaşık, çok daha canlı kılan tüm çelişkileriyle her zaman Şvayk'tır." 1963 yılında tanıştığı "Aslan Asker Şvayk"ı 1980 yılında dilimize çeviren Celâl Üster elli yıllık dostunu böyle tanımlıyor bu sayıda. Bir de Şvayk’ı "tarihin en şanlı askeri" olarak tanımlayan Aslı Atasoy'un hayali röportajı da var ki Şvayk'ın verdiği şu cevapla bitiyor: "Size söyleyebileceğim ve söylemem gereken tek şey şudur. Savaş kötüdür."
Derginin ele aldığı diğer konu, savaşa asılı duran bir diğer insani deneyimi, göç. Tarihçilerin "büyük utanç" olarak nitelendirdiği Balkan Göçü trajedisinin 100. Yılında, Zülfikar Bey’in yaşamı içinde, Necati Cumalı'nın Viran Dağlar romanında binlerce insanın sürgün yolundaki izlerini buluyoruz. Semiramis Yağcıoğlu'nun "...Viran Dağların Poetikası" başlıklı yazısı romanın kahramanı Zülfikar Bey ile adeta yeniden tanıştırıyor bizi: " Er ya da geç bir gün öleceği değil nasıl yaşadığıdır önemli olan kişinin. Bu dünyadan Zülfikar Bey gibi dolu dolu yaşayıp göçenlerin şavkı çakan yıldız gibi gözlerde kalır."
0 yorum:
Yorum Gönder